Marlies van Boekel 

Blauw, blauw, blauw   

Federico García Lorca bracht ooit een ode aan het groen (“groen, ik wil je groen”). Beeldend kunstenaar Marlies van Boekel doet dat aan het blauw. Het geeft haar schilderijen een mediterrane weerschijn. Een onwaarschijnlijk lichtblauw dat lucht en water kleurt. Schilders noemen het ceruleum. Het neigt naar groen. Net als ultramarijn leent het zich goed voor reflecterende achtergronden. Tegen zo’n blauwe achtergrond zie je na een aanloop een langgerekte figuur met sierlijke voeten zwevend in de lucht vlak voor een duik in het zwembad. Het lichaam hangt naar voren in een bevroren pose, er zijn geen spieren te zien, het kost geen enkele moeite. Het doek waarop de duiker staat afgebeeld is er een in de reeks nieuwe schilderijen die vanaf 20 juni een maand te zien zijn in ‘'RUIMTE'’. Het is een blauwe wereld waarin de kijker zich in het zwembad van zijn jeugd waant. Je droeg een rode zwembroek, je verlangde naar het water en alles was overzichtelijk. Dat vind je ook terug in de strandtaferelen van Marlies van Boekel, bijvoorbeeld bij het  meisje dat haar blonde haar naar achteren zwiept. Het gaat om een piepklein werkje, toch is gewerkt met krachtige verfstreken. Het gezicht van het meisje is niet te zien, alle aandacht gaat uit naar het oplichtende haar.

Voor Marlies van Boekel staat blauw voor duidelijkheid en transparantie. Ze scheidt achtergrond en hoofdmotief door kleurcontrast. De vorm, de figuur op de voorgrond is belangrijk. Dat is te zien in eerder werk: twee schaatsers schuin voorover hellend op het ijs in glanzend oranje-witte pakken. En ook bij de twee afzonderlijke doeken van een man en vrouw die naakt naar elkaar toe zwemmen, de arm geheven in een crawl. De beweging wordt gesuggereerd door de houding en de gestroomlijnde lichaamsvorm als van een schip. Het stilstaand beeld werkt bevreemdend en zet de kijker op het verkeerde been: er wordt bewogen en toch ook niet. Wat betekenen die bevroren bewegingen, wat wil ze zeggen met het beeld van de duiker? Een sprong in het duister, een duik in het onbekende? Een verandering? Marlies van Boekel vindt dat water mogelijkheden tot associatie biedt: reiniging, loutering, veiligheid, geborgenheid.

Amforen, schelpen en cirkels

De schilderijen met stilstaande beweging vormen een ontwikkeling die aansluit op eerder werk. In het oudere werk van Marlies van Boekel ontdek je archetypische symbolen en kun je iets vinden van een raadselachtige wereld met Etruskische en Griekse motieven: de amfoor, de cirkel of een schelp. Ze schilderde ook grote geplooide en gekrulde vormen. Die kwamen voort uit haar fantasie, maar leken echt door de manier van schilderen: met schaduwen en lichtgevende lagen, dikwijls met reliëf,  het wit roomachtig en mat op het doek. 

Zomerexpositie in ‘'RUIMTE'’ 

De zomerexpositie in ‘'RUIMTE'’ toont zowel recent als ouder werk. Het strand en het zwembad vormen het hoofdthema. Marlies van Boekel maakt hedendaagse schilderijen met een blik naar het verleden, met oude motieven in moderne krachtige vormen. Het schilderen ziet zij ook als een achterwaartse beweging, net als roeien. “Je zit met je rug naar de vaarrichting en manoeuvreert naar achteren. Zonodig stel je bij en herneem je je koers. Het herkennen van het beeld komt achteraf: pas als je het voor je ziet weet je wat het is.”

Atelier 

Marlies van Boekel heeft haar atelier in Leiden. Zij is lid van de Leidse kunstenaarsvereniging Ars Aemulae Naturae en van de Voorschotense Kunstkring. Zij deed haar opleiding aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag, aan de afdelingen schilderkunst en grafiek. Zij heeft geëxposeerd in en rond Den Haag en deed ondermeer mee aan Het Wachtkamerproject, waarbij Leidse kunstenaars de openbare 'RUIMTE' vulden met werk rond het thema ‘wachten’. Haar laatste expositie vond plaats in het nieuwe gebouw van de Leidse GGD.

Het atelier in de Kaasmarktschool is op afspraak te bezoeken (tel. 071- 5133365).

Naar de website van Marlies